Στις 17 Ιουνίου 2025, η People's Daily δημοσίευσε σχόλιο με τίτλο «Η απαγόρευση παράνομων φαγητών και ποτών δεν σημαίνει ότι όλα τα φαγητά και ποτά είναι παράνομα», αναλύοντας σε βάθος τις αποκλίσεις που εμφανίζονται κατά την εφαρμογή της πολιτικής «απαγόρευσης παράνομων φαγητών και ποτών» σε διάφορες περιοχές. Το άρθρο επισημαίνει ότι η «κόκκινη γραμμή» και το «πράσινο φως» πρέπει να διακρίνονται σαφώς, καθώς πρέπει να ελέγχονται αυστηρά οι σπατάλες δημόσιων χρημάτων και οι διαφθορές, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να διασφαλίζεται η κανονική ζήτηση για εστίαση, αποφεύγοντας την ζημία στην κοινωνία και τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας λόγω της «γενικής εφαρμογής» της πολιτικής.

Αυτό το σχόλιο όχι μόνο απαντά στις ανησυχίες του κοινού, αλλά παρέχει επίσης σαφή κατεύθυνση για την εφαρμογή της πολιτικής. Το παρόν άρθρο θα αναλύσει την αρχική πρόθεση της πολιτικής, τις πραγματικές αποκλίσεις, τυπικά παραδείγματα και προτάσεις διαχείρισης, εξετάζοντας πώς να περιοριστεί η διαφθορά ενώ διατηρείται η κανονική κοινωνική ζωή και η οικονομική δραστηριότητα.

1. Αρχική πρόθεση της πολιτικής: Καταπολέμηση της διαφθοράς, όχι περιορισμός της κανονικής ζωής

Τα τελευταία χρόνια, η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος έχει συνεχώς εμβαθύνει την αυστηρή διαχείριση του κόμματος, αντιτάσσεται σθεναρά στα προβλήματα των «τεσσάρων ανέμων», ειδικότερα στον φορμαλισμό, τον γραφειοκρατισμό, τον ηδονισμό και την σπατάλη. Μεταξύ αυτών, η «παράνομη κατανάλωση φαγητού και ποτού» ως σημαντική έκφραση του ηδονισμού και της σπατάλης έχει γίνει αντικείμενο αυστηρής ρύθμισης.

Η λεγόμενη «παράνομη κατανάλωση φαγητού και ποτού» αναφέρεται συνήθως στις εξής κατηγορίες συμπεριφορών:

• Χρήση δημόσιων χρημάτων για την πληρωμή ιδιωτικών γευμάτων ή υπερβολικών υποδοχών;
• Χρήση της θέσης για να αποδεχθεί προσκλήσεις από επιχειρήσεις ή άτομα, προκειμένου να μεταφέρει συμφέροντα;
• Ψευδής έκδοση τιμολογίων, άντληση χρημάτων για ακατάλληλες δαπάνες;
• Οργάνωση μεγάλων γευμάτων σε σημαντικές περιόδους (όπως αργίες), παραβιάζοντας τους κανόνες καθαρότητας.

Αυτές οι συμπεριφορές όχι μόνο σπαταλούν δημόσιους πόρους, αλλά καταστρέφουν σοβαρά την πολιτική οικολογία και βλάπτουν την εικόνα της κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, η κεντρική κυβέρνηση έχει επανειλημμένα τονίσει την ανάγκη για «αυστηρό έλεγχο της παράνομης κατανάλωσης φαγητού και ποτού» και έχει εντάξει αυτό το ζήτημα στην οικοδόμηση της κομματικής ηθικής και στον αγώνα κατά της διαφθοράς.

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ο στόχος της πολιτικής είναι πάντα η καταπολέμηση της διαφθοράς και όχι ο περιορισμός των κανονικών αναγκών της ζωής των πολιτών. Η κατανάλωση φαγητού και ποτού από μόνη της δεν είναι λάθος, το κρίσιμο είναι ποιος πληρώνει, γιατί πληρώνει και αν είναι νόμιμο. Εάν λόγω του φόβου της ευθύνης «υπερβολικά διορθωθεί» η κατάσταση, ακόμη και αν όλες οι δραστηριότητες κατανάλωσης φαγητού και ποτού θεωρούνται παράνομες, τότε αυτό απομακρύνεται από την αρχική πρόθεση της πολιτικής.

2. Πραγματικές αποκλίσεις: Η «γενική εφαρμογή» φέρνει αρνητικές επιπτώσεις

Παρά τις επανειλημμένες απαιτήσεις της κεντρικής κυβέρνησης για ακριβή πολιτική και κατηγοριοποιημένη διαχείριση, σε ορισμένες περιοχές της πραγματικής εφαρμογής, εξακολουθεί να υπάρχει τάση «γενικής εφαρμογής». Για παράδειγμα:

• Κάποιοι κοινοτικοί αξιωματούχοι σε μια περιοχή εξέδωσαν κανονισμό που απαγορεύει ακόμη και τις αυτοχρηματοδοτούμενες συγκεντρώσεις των κατοίκων;
• Ορισμένες κυβερνητικές υπηρεσίες ακύρωσαν όλες τις δημόσιες υποδοχές, ακόμη και τις απαραίτητες υποδοχές για προσέλκυση επενδύσεων;
• Ορισμένα μικρά εστιατόρια σε πόλεις αντιμετωπίζουν κίνδυνο κλεισίματος λόγω μείωσης πελατών και αυστηρότερων πολιτικών.

Αυτές οι πρακτικές φαίνονται «αυστηρές και σφιχτές», αλλά στην πραγματικότητα λείπει η κατανόηση και η σοφία στην εφαρμογή της πολιτικής, προκαλώντας πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις:

1. Καταπολέμηση του ενθουσιασμού της κανονικής ζωής των πολιτών

Η κουλτούρα της διατροφής είναι σημαντικό μέρος της παραδοσιακής κινεζικής κουλτούρας. Οι συγκεντρώσεις με φίλους και συγγενείς, τα γεύματα για τις γιορτές, οι συζητήσεις σε καφετέριες είναι αναπόσπαστοι τρόποι συναισθηματικής επικοινωνίας στη ζωή των ανθρώπων. Εάν αυτές οι κανονικές κοινωνικές δραστηριότητες θεωρούνται «υψηλού κινδύνου», όχι μόνο επηρεάζουν τη διάθεση του κοινού, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσουν παρερμηνείες και αντιδράσεις κατά της πολιτικής.

2. Βλάβη στην οικονομική δραστηριότητα της αγοράς

Η βιομηχανία εστίασης, ως σημαντικό μέρος των υπηρεσιών, απορροφά μεγάλο αριθμό εργαζομένων, ειδικά σε μικρές πόλεις και αγροτικές περιοχές, και είναι σημαντική βιομηχανία που στηρίζει τα νοικοκυριά. Εάν η κατανάλωση εστίασης μειωθεί δραστικά λόγω αποκλίσεων στην εφαρμογή της πολιτικής, θα επηρεάσει άμεσα την ανάπτυξη των σχετικών κλάδων και μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.

3. Αυξημένη δυσκολία στη διαχείριση της βάσης

Οι υπερβολικά αυστηρές εκτελεστικές μέθοδοι μπορεί να προκαλέσουν δυσαρέσκεια στους πολίτες, αυξάνοντας την πίεση στη διαχείριση της κοινωνίας στη βάση. Για παράδειγμα, σε μια περιοχή, η απαγόρευση των αυτοχρηματοδοτούμενων συγκεντρώσεων των κατοίκων προκάλεσε δημόσια κριτική, με αποτέλεσμα την τελική ανάκληση της σχετικής ανακοίνωσης. Αυτή η πρακτική «αλλαγής πολιτικής από μέρα σε μέρα» όχι μόνο σπαταλά διοικητικούς πόρους, αλλά βλάπτει επίσης την εμπιστοσύνη του κοινού στην κυβέρνηση.

3. Ανάλυση περιπτώσεων: Αποκλίσεις και αναστοχασμός στην εφαρμογή της πολιτικής

Περίπτωση 1: Απαγόρευση των αυτοχρηματοδοτούμενων συγκεντρώσεων από κοινοτικούς αξιωματούχους προκαλεί αντιπαραθέσεις

Σύμφωνα με αναφορές, μια κοινότητα σε μια περιοχή, για να ανταποκριθεί στην εκστρατεία «απαγόρευσης παράνομων φαγητών και ποτών», εξέδωσε πολιτική «απαγόρευσης οποιασδήποτε μορφής συλλογικών συγκεντρώσεων», συμπεριλαμβανομένων των αυτοχρηματοδοτούμενων συγκεντρώσεων. Αυτή η πολιτική προκάλεσε ευρεία αμφισβήτηση, με κάποιους κατοίκους να δηλώνουν: «Πώς είναι παράνομο να πληρώνουμε εμείς για το φαγητό μας;» Τελικά, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, οι τοπικές αρχές παραδέχθηκαν ότι υπήρξε απόκλιση στην εκπόνηση της πολιτικής και προχώρησαν σε προσαρμογές.

Αυτό το περιστατικό αντικατοπτρίζει την τάση «απλοποίησης» και «διεύρυνσης» που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές κατά την εφαρμογή της πολιτικής, χωρίς να κατανοούν σωστά τα όρια μεταξύ «παράνομης κατανάλωσης φαγητού και ποτού» και «κανονικής ζωής».

Περίπτωση 2: Δυσκολίες λειτουργίας μικρών εστιατορίων στο Dalian

Μια άλλη είδηση δείχνει ότι ορισμένα μικρά εστιατόρια στην πόλη Dalian αντιμετωπίζουν κίνδυνο κλεισίματος λόγω της πρόσφατης αυστηροποίησης των πολιτικών και της ξαφνικής μείωσης των πελατών. Οι επιχειρηματίες αναφέρουν ότι πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι και υπάλληλοι κρατικών επιχειρήσεων δεν επισκέπτονται πλέον τα εστιατόρια, ενώ ακόμη και οι απλοί πολίτες μειώνουν τις εξόδους τους για φαγητό λόγω του φόβου να «πατήσουν την κόκκινη γραμμή».

Αυτό δείχνει ότι το «κλίμα φόβου» της πολιτικής έχει επεκταθεί και στους απλούς καταναλωτές, επηρεάζοντας την εμπιστοσύνη και τη δραστηριότητα της αγοράς στο σύνολό της.

4. Προτάσεις πολιτικής: Ακριβής καθορισμός ορίων, ενίσχυση της τεχνικής εποπτείας, ενθάρρυνση της λογικής κατανάλωσης

Για να επιτευχθεί ο στόχος «να περιοριστούν οι κακές πρακτικές χωρίς να βλάπτονται τα μέσα διαβίωσης», είναι απαραίτητο να προσεγγιστεί το ζήτημα από πολλές πλευρές, όπως ο σχεδιασμός του συστήματος, οι μέθοδοι εφαρμογής και οι μηχανισμοί εποπτείας, προκειμένου να προωθηθεί η εφαρμογή της πολιτικής με πιο επιστημονικό και λογικό τρόπο.

1. Σαφής καθορισμός «θετικού καταλόγου» και «αρνητικού καταλόγου»

Η πολιτική θα πρέπει να καταρτίσει έναν «θετικό κατάλογο» που να περιλαμβάνει τις επιτρεπόμενες κανονικές συμπεριφορές εστίασης, όπως:

• Αυτοχρηματοδοτούμενες συγκεντρώσεις με φίλους και συγγενείς;
• Σύμφωνες επιχειρηματικές υποδοχές;
• Πολιτιστικές δραστηριότητες που οργανώνονται από την κοινότητα;
• Εξόδους για φαγητό από δημόσιους υπαλλήλους που δεν σχετίζονται με τα καθήκοντά τους.

Ταυτόχρονα, μέσω του «αρνητικού καταλόγου» να καθοριστούν οι απαγορευμένες συμπεριφορές, όπως:

• Χρήση δημόσιων χρημάτων για την αποζημίωση ιδιωτικών δαπανών;
• Αποδοχή προσκλήσεων από υπηρεσίες;
• Χρήση τιμολογίων για χρηματοδότηση ή ψευδείς αποζημιώσεις;
• Υπερβολικές υποδοχές και συχνές προσκλήσεις.

Αυτή η «διαχείριση μέσω καταλόγων» βοηθά τους τοπικούς αξιωματούχους και το κοινό να σχηματίσουν μια ενιαία κατανόηση, αποφεύγοντας τα λάθη στην εφαρμογή λόγω παρανοήσεων.

2. Προώθηση «μεγάλων δεδομένων δημόσιων γευμάτων» και «καταλόγου κινδύνων»

Με την προώθηση της ψηφιακής κυβέρνησης, μπορεί να ενισχυθεί η εποπτεία των δημόσιων γευμάτων μέσω μεγάλων δεδομένων. Για παράδειγμα:

• Δημιουργία «ηλεκτρονικού αρχείου δημόσιων γευμάτων», που θα καταγράφει σε πραγματικό χρόνο τα έξοδα υποδοχής, τη συχνότητα, την τοποθεσία κ.λπ. των διαφόρων μονάδων;
• Χρήση αλγορίθμων AI για την αναγνώριση ανώμαλων προτύπων κατανάλωσης, όπως συχνές και μεγάλες δαπάνες σε σύντομο χρονικό διάστημα;
• Εισαγωγή «καταλόγου κινδύνων», για προειδοποίηση μονάδων ή ατόμων που ενδέχεται να εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες.

Αυτές οι τεχνολογικές μέθοδοι μπορούν όχι μόνο να βελτιώσουν την αποδοτικότητα της εποπτείας, αλλά και να μειώσουν τις ανθρώπινες παρεμβάσεις και τα υποκειμενικά σφάλματα.

3. Ενθάρρυνση των δημόσιων υπαλλήλων να συμμετέχουν σε αυτοχρηματοδοτούμενες δραστηριότητες, απελευθερώνοντας τη δραστηριότητα της αγοράς

Η πολιτική δεν θα πρέπει να είναι μόνο «φραγμός», αλλά και «απελευθέρωση». Μπορεί να ενθαρρύνει τους δημόσιους υπαλλήλους να συμμετέχουν ενεργά σε κανονικές δραστηριότητες κατανάλωσης, προκειμένου να ενισχύσουν την ανάκαμψη της αγοράς. Για παράδειγμα:

• Υποστήριξη των δημόσιων υπαλλήλων να συμμετέχουν σε αυτοχρηματοδοτούμενες πολιτιστικές δραστηριότητες και τουριστικές δαπάνες;
• Προώθηση των κυβερνητικών εστιατορίων να λειτουργούν και να παρέχουν υπηρεσίες στους πολίτες;
• Για τις νόμιμες δημόσιες υποδοχές, να επιτρέπεται η μέτρια διεξαγωγή τους, ενισχύοντας την ατμόσφαιρα συνεργασίας και προσέλκυσης επενδύσεων.

Έτσι, όχι μόνο θα αντικατοπτρίζει την ανθρωπιά της πολιτικής, αλλά θα βοηθήσει επίσης στην αποκατάσταση της «ζωντάνιας» της πόλης.

5. Συμπέρασμα: Η πολιτική πρέπει να έχει αρχές, αλλά και θερμότητα

Η ουσία της «απαγόρευσης παράνομων φαγητών και ποτών» είναι μια θεσμική καθαριότητα κατά της διαφθοράς, και όχι μια συνολική καταπίεση της κοινωνικής ζωής. Οι εκτελεστές της πολιτικής θα πρέπει να διαθέτουν αρκετή πολιτική σοφία και ανθρωπιστική φροντίδα, ώστε να επιτυγχάνουν «ακριβή στόχευση και στοχευμένη θεραπεία».

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μια υγιής κοινωνία δεν μπορεί να έχει μόνο σιδηρούς κανόνες, αλλά και θερμή διαχείριση. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι διεφθαρμένοι δεν έχουν πουθενά να κρυφτούν, ενώ οι πολίτες μπορούν να τρώνε και να πίνουν με ασφάλεια.

Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος της διαχείρισης «να μην τολμούν να διαφθείρουν, να μην μπορούν να διαφθείρουν, και να μην θέλουν να διαφθείρουν», να οικοδομηθεί μια καθαρή και δίκαιη πολιτική οικολογία, ενώ ταυτόχρονα να διατηρηθεί η σταθερότητα και η ευημερία της οικονομίας και της κοινωνίας.

Η κατανάλωση φαγητού και ποτού δεν είναι έγκλημα, αλλά η παράνομη συμπεριφορά είναι. Τα δημόσια χρήματα δεν πρέπει να σπαταλώνται, και οι ανθρώπινες σχέσεις δεν πρέπει να διακόπτονται. Οι νόμιμες δημόσιες υποδοχές, οι αυτοχρηματοδοτούμενες συγκεντρώσεις με φίλους και οι συζητήσεις σε καφετέριες θα πρέπει να διεξάγονται με θάρρος. Αυτό που πρέπει να ελεγχθεί αυστηρά είναι οι γεύσεις που χρησιμοποιούν την «κοινωνική επαφή» ως πρόσχημα για τη μεταφορά συμφερόντων, οι ψευδείς εκδόσεις τιμολογίων, η άντληση χρημάτων και οι συναλλαγές εξουσίας και χρημάτων.

Μην επιτρέψετε η «απαγόρευση παράνομων φαγητών και ποτών» να μετατραπεί σε δικαιολογία για «γενική απαγόρευση φαγητού και ποτού», και μην αφήσετε τη ζωντάνια να εξαφανιστεί κάτω από την αυστηρή εφαρμογή. Ο στόχος της πολιτικής δεν είναι να περιορίσει τους πολίτες, αλλά να διαφυλάξει τα όρια της εξουσίας.

Να θυμάστε: Να τρώτε ό,τι πρέπει, να πίνετε ό,τι πρέπει, να μην αγγίζετε ό,τι δεν πρέπει, και να μην πηγαίνετε σε μέρη που δεν πρέπει. Να είστε καθαροί και δίκαιοι, και να τρώτε με περηφάνια, αυτό είναι το κατώτατο όριο του στυλ των επαναστατών του νέου αιώνα!