Εισαγωγή: Το κρασί δεν είναι πια "απαραίτητο", αλλά ο "δοκιμαστής" της κοινωνίας

Το κρασί κατέχει μια σημαντική θέση στην ιστορία του κινεζικού πολιτισμού. Είτε πρόκειται για το "Έχω εκλεκτούς καλεσμένους, χτυπώ το σάζι και φυσώ τη φλογέρα" από το "Βιβλίο των Ποιημάτων", είτε για το "Στη ζωή, όταν είσαι ευτυχισμένος, πρέπει να γιορτάσεις, μην αφήνεις το χρυσό ποτήρι να κοιτάζει το φεγγάρι" του Λι Μπαϊ, το κρασί φέρει έντονα πολιτιστικά νοήματα και συναισθηματικές προσδοκίες. Ωστόσο, με την εξέλιξη των εποχών και την πρόοδο της κοινωνίας, θα πρέπει να θεωρούμε το κρασί ως ένα "αναπόσπαστο" εργαλείο κοινωνικοποίησης ή πολιτιστικό σύμβολο; Είναι πραγματικά τόσο "απαραίτητο" όσο νομίζουμε;

Αυτό το άρθρο θα συνδυάσει το πνεύμα της τελευταίας κεντρικής απαγόρευσης του κρασιού, εξετάζοντας σε βάθος το ζήτημα "Είναι το κρασί απαραίτητο για τον άνθρωπο;" και θα αναλύσει τη βαθύτερη κοινωνική σημασία και πολιτιστική στροφή πίσω από αυτή την "καταιγίδα απαγόρευσης του κρασιού".

1. Το κρασί δεν είναι φυσική ανάγκη, αλλά ψυχολογική εξάρτηση

Από ιατρική και διατροφική άποψη, το αλκοόλ δεν είναι ουσία απαραίτητη για την επιβίωση του ανθρώπινου σώματος. Αντίθετα, είναι ένα κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος, και η μακροχρόνια κατανάλωσή του μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμες βλάβες στο ήπαρ, τον εγκέφαλο, το καρδιοαγγειακό σύστημα κ.λπ. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ήδη κατατάξει το αλκοόλ ως κατηγορία καρκινογόνου, και οι επιπτώσεις του δεν πρέπει να αγνοούνται.

Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι θεωρούν το κρασί ως "καρύκευμα" της ζωής, ακόμη και ως "εργαλείο μείωσης του άγχους". Ιδιαίτερα σε επαγγελματικές συναντήσεις, συγκεντρώσεις φίλων και οικογενειακές επανενώσεις, η κατανάλωση αλκοόλ συχνά γίνεται "προεπιλεγμένη διαδικασία". Αυτή η φαινόμενο υποδηλώνει μια υπερβολική εξάρτηση της κοινωνίας από το κρασί και μια μονοδιάστατη αντίληψη για τους τρόπους κοινωνικοποίησης.

Περίπτωση: Το κόστος της κουλτούρας του τραπεζιού με κρασί

Μια είδηση προκάλεσε ευρεία συζήτηση: Ένας νέος υπάλληλος πέθανε από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια εταιρικής γιορτής. Αν και το περιστατικό ήταν ακραίο, αντικατοπτρίζει την αδιαφορία και την σκληρότητα πίσω από την "κουλτούρα του τραπεζιού με κρασί". Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η μη κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να θεωρηθεί ως έλλειψη κοινωνικότητας ή ασέβεια προς τους ανωτέρους, ενώ η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε σωματικές βλάβες ή ακόμη και σε κίνδυνο για τη ζωή.

Αυτό μας κάνει να αναρωτηθούμε: Έχουμε ήδη αρχίσει να θεωρούμε την "κατανάλωση αλκοόλ" ως κριτήριο για την πίστη και την ικανότητα ενός ατόμου; Αν μια κοινωνία θεωρεί την "ικανότητα κατανάλωσης αλκοόλ" ως ένδειξη ικανότητας, πού βρίσκεται η υγιής αξία αυτής της κοινωνίας;

2. Η κεντρική απαγόρευση του κρασιού αναβαθμίζεται: Από την "απαγόρευση κρασιού σε δημόσιες υπηρεσίες" στην "λογική κατανάλωση κρασιού για όλους"

Τον Ιούνιο του 2025, η κεντρική κυβέρνηση εξέδωσε την "Ειδοποίηση για την περαιτέρω ενίσχυση της οικοδόμησης στυλ των μελών του κόμματος και των αξιωματούχων", απαιτώντας σαφώς:

"Οι κυβερνητικές υπηρεσίες, οι δημόσιες μονάδες και οι κρατικές επιχειρήσεις σε όλα τα επίπεδα πρέπει να εφαρμόσουν αυστηρά τον κανόνα 'Δεν επιτρέπεται η παροχή αλκοολούχων ποτών σε δημόσιες υποδοχές' και απαγορεύεται η χρήση δημόσιων χρημάτων για την αγορά ή την προσφορά αλκοολούχων προϊόντων."

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που εκδίδεται απαγόρευση του κρασιού, αλλά η έκταση και η αυστηρότητα της εφαρμογής αυτής της πολιτικής είναι πρωτοφανείς. Όχι μόνο εφαρμόζεται αυστηρά εντός του συστήματος των δημόσιων υπαλλήλων, αλλά ορισμένες περιοχές έχουν εκδώσει "κανόνες περιορισμού του κρασιού" για τις επιχειρήσεις, όπως:

Απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας

Ενθάρρυνση των επιχειρήσεων να δημιουργήσουν "χωρίς αλκοόλ αίθουσες συναντήσεων"

Προώθηση της αντικατάστασης του αλκοόλ με τσάι κατά τις επαγγελματικές υποδοχές

Αυτά τα μέτρα εκπέμπουν ένα ισχυρό μήνυμα: Το κράτος προωθεί την κοινωνία να αποδεσμευτεί σταδιακά από την παλιά αντίληψη "οι ήρωες μετριούνται με το κρασί", και να οικοδομήσει μια πιο λογική και υγιή κοινωνική κουλτούρα.

Ερμηνεία πολιτικής υπόβαθρου:

Συνέχιση της καταπολέμησης της διαφθοράς: Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, η κεντρική κυβέρνηση έχει συνεχώς καταπολεμήσει τις διαφθορές, και η "διαφθορά στο πιάτο" είναι μία από αυτές. Η κατανάλωση αλκοόλ σε δημόσιες περιστάσεις συχνά χρησιμοποιείται για να καλύψει την εκμετάλλευση της εξουσίας, και η απαγόρευση του κρασιού είναι μια σημαντική προσθήκη στην οικοδόμηση της διαφάνειας.

Εξοικονόμηση δημόσιων οικονομικών: Σύμφωνα με μη πλήρη στατιστικά στοιχεία, η ετήσια δημόσια κατανάλωση αλκοόλ φτάνει εκατοντάδες δισεκατομμύρια γιουάν. Η απαγόρευση του κρασιού βοηθά στη μείωση των περιττών διοικητικών δαπανών και στη βελτίωση της εικόνας της κυβέρνησης.

Προώθηση της στρατηγικής Υγιούς Κίνας: Τα τελευταία χρόνια, το κράτος προωθεί ενεργά το σχέδιο "Υγιής Κίνα 2030", προάγοντας τη επιστημονική διατροφή, την τακτική ζωή και την αποφυγή καπνίσματος και αλκοόλ. Η απαγόρευση του κρασιού είναι η συγκεκριμένη εφαρμογή αυτής της στρατηγικής σε θεσμικό επίπεδο.

3. Η κουλτούρα του κρασιού ≠ Η κουλτούρα του τραπεζιού με κρασί: Χρειαζόμαστε να αναδομήσουμε τη σημασία του "κρασιού"

Όταν αναφέρεται η "κουλτούρα του κρασιού", πολλοί άνθρωποι θα σκεφτούν το να πίνουν, να προτείνουν ποτά, να ανταγωνίζονται στο ποτό, να μεθούν... αλλά αυτό είναι μόνο ένα εξαιρετικά στενό κομμάτι της κουλτούρας του κρασιού. Η πραγματική κουλτούρα του κρασιού θα πρέπει να είναι ποιητική, κομψή και πλούσια σε περιεχόμενο.

1. Η αισθητική αξία της αρχαίας κουλτούρας του κρασιού

Στην αρχαία Κίνα, το κρασί ήταν ένα μέσο για τους λογοτέχνες να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και τις φιλοδοξίες τους. Ο Σου Σι "Πόσο καιρό έχει η φωτεινή σελήνη, ρωτώ το γαλάζιο ουρανό με το κρασί", ο Γουάνγκ Βέι "Σου προτείνω να πιεις ένα ποτήρι κρασί, έξω από το Γιάνγκ Γκουάν δεν υπάρχουν φίλοι", ο Ντου Φου "Η λευκή μέρα απαιτεί να πίνουμε, η νεότητα είναι καλή για να επιστρέψουμε στο σπίτι", σε αυτούς τους στίχους, το κρασί δεν είναι μόνο ένα μέσο διασκέδασης, αλλά και μια πνευματική στήριξη.

Οι αρχαίοι πίστευαν ότι η κατανάλωση κρασιού πρέπει να είναι "μέτρο", τονίζοντας την "ευγένεια" και την "κλίμακα", και όχι την "μη επιστροφή αν δεν μεθύσεις" που παρατηρείται σήμερα.

2. Οι παρεξηγήσεις της σύγχρονης κουλτούρας του κρασιού

Αντίθετα, σήμερα, πολλές από τις λεγόμενες "κουλτούρες του κρασιού" είναι στην πραγματικότητα μια παραμορφωμένη αξία. Για παράδειγμα:

Η ικανότητα κατανάλωσης αλκοόλ = ικανότητα: Πιστεύουν ότι η ικανότητα κατανάλωσης αλκοόλ σημαίνει ότι είναι ικανοί;

Η πρόταση ποτού = φιλοξενία: Χρησιμοποιούν την πρόταση ποτού για να εκφράσουν την ειλικρίνεια;

Ποτό=Αδελφική Σχέση: Η κατανάλωση αλκοόλ ως απόδειξη βαθιάς συναισθηματικής σύνδεσης.

Αυτές οι λανθασμένες αντιλήψεις έχουν μετατρέψει το αλκοόλ σε ένα "εργαλείο πίεσης" αντί για "μέσο απόλαυσης".

3. Κατεύθυνση ανασυγκρότησης της πολιτιστικής κληρονομιάς του αλκοόλ στο μέλλον

Μπορούμε να αντλήσουμε έμπνευση από την έννοια της "γευσιγνωσίας" της δυτικής κουλτούρας κρασιού και να προωθήσουμε μια νέα τάση "μέτριας κατανάλωσης αλκοόλ και πολιτισμένης κατανάλωσης". Για παράδειγμα:

Οι γευσιγνωσίες κρασιού να αντικαταστήσουν τις πιέσεις για κατανάλωση αλκοόλ

Τσάι και αλκοόλ να συνυπάρχουν, εμπλουτίζοντας τις κοινωνικές επιλογές

Οι εταιρείες αλκοόλ να λανσάρουν προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας και υγιεινής

Εκπαίδευση του κοινού σχετικά με τους κινδύνους του αλκοόλ

Μόνο έτσι μπορούμε να επιτύχουμε πραγματικά τη μετάβαση από την "κουλτούρα του τραπεζιού" στην "κουλτούρα του ποτού".

Τέσσερα, ποιος είναι πιο ανήσυχος κάτω από την απαγόρευση του αλκοόλ;

Παρά την ευρεία υποστήριξη της απαγόρευσης του αλκοόλ από διάφορους τομείς της κοινωνίας, υπάρχουν και αυτοί που εκφράζουν ανησυχίες και δυσαρέσκεια. Αυτοί επικεντρώνονται κυρίως σε ορισμένες ομάδες:

1. Επαγγελματίες της βιομηχανίας αλκοόλ

Για τους επαγγελματίες στους τομείς του λευκού, μπύρας και κόκκινου κρασιού, η απαγόρευση του αλκοόλ έχει φέρει τεράστιο πλήγμα. Ιδιαίτερα για ορισμένες υψηλού επιπέδου μάρκες λευκού κρασιού, οι οποίες εξαρτώνται εδώ και καιρό από την αγορά των πολιτικών και επιχειρηματικών γευμάτων. Αντιμετωπίζοντας τις πολιτικές προσαρμογές, πολλές εταιρείες αρχίζουν να μετασχηματίζονται ενεργά, όπως:

Λανσάρισμα νέων γραμμών προϊόντων χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ και φρούτων

Διεύρυνση της αγοράς νέων καταναλωτών

Ενίσχυση της διαδικτυακής προώθησης και της πολιτιστικής οικοδόμησης της μάρκας

2. Επιχειρηματίες

Πολλοί επιχειρηματίες πιστεύουν ότι το αλκοόλ είναι το "λιπαντικό" που φέρνει κοντά τις σχέσεις και διευκολύνει τη συνεργασία. Χωρίς αλκοόλ, οι διαπραγματεύσεις μπορεί να γίνουν σκληρές και να λείπει η ζεστασιά. Για αυτό, οι ειδικοί προτείνουν:

Βελτίωση των επικοινωνιακών δεξιοτήτων, ενίσχυση της επαγγελματικής κατάρτισης

Χρήση τσαγιού, καφέ και άλλων εναλλακτικών ποτών για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης

Δημιουργία βαθύτερων σχέσεων μέσω κοινών ενδιαφερόντων και αξιών

3. Κοινωνικοί άνθρωποι

Ορισμένες ομάδες που είναι συνηθισμένες σε κοινωνικές εκδηλώσεις με αλκοόλ ανησυχούν ότι η ζωή θα γίνει "βαρετή" μετά την απαγόρευση. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι μια ευκαιρία — να επανασκεφτούμε τον τρόπο ζωής και την ουσία της κοινωνικοποίησης.

Μπορούμε να δοκιμάσουμε νέες μορφές κοινωνικοποίησης όπως υπαίθριες δραστηριότητες, βιβλιοπαρουσιάσεις, εκθέσεις τέχνης κ.λπ.

Να μάθουμε να ακούμε και να εκφραζόμαστε, αντί να εξαρτώμαστε από το αλκοόλ για να σπάσουμε την αμηχανία

Να οικοδομήσουμε πιο αυθεντικές και βιώσιμες ανθρώπινες σχέσεις

Πέντε, η βαθύτερη σημασία της απαγόρευσης του αλκοόλ: μια αφύπνιση της κοινωνικής κουλτούρας

Η απαγόρευση του αλκοόλ από την κεντρική κυβέρνηση φαίνεται επιφανειακά ως μια πειθαρχική ρύθμιση, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια βαθιά μεταρρύθμιση σχετικά με την κοινωνική ηθική, τις πολιτιστικές αντιλήψεις και την ποιότητα των πολιτών.

1. Αντίσταση στον φορμαλισμό

Στο παρελθόν, πολλές μονάδες διοργάνωναν μεγάλες γιορτές και πίεζαν για κατανάλωση αλκοόλ για να "διατηρήσουν την εικόνα", δημιουργώντας σοβαρό γραφειοκρατισμό και σπατάλη. Η απαγόρευση του αλκοόλ κατέστρεψε αυτό το "έργο προσώπου", επιστρέφοντας την δημόσια υποδοχή στην ουσία της, που είναι η πρακτικότητα και η απλότητα.

2. Προώθηση της ισότητας των φύλων

Οι γυναίκες συχνά βρίσκονται σε παθητική θέση σε κοινωνικές εκδηλώσεις με αλκοόλ, αντιμετωπίζοντας την πίεση της κατανάλωσης και είναι επιρρεπείς σε λεκτική παρενόχληση. Η απαγόρευση του αλκοόλ συμβάλλει στη δημιουργία ενός πιο ασφαλούς και πιο δίκαιου επαγγελματικού περιβάλλοντος, προστατεύοντας τα δικαιώματα των γυναικών.

3. Υποστήριξη υγιεινού τρόπου ζωής

Η απαγόρευση του αλκοόλ περιορίζει όχι μόνο την κατανάλωση αλκοόλ, αλλά κυρίως μεταφέρει μια φιλοσοφία ζωής "υγεία πρώτα". Όλο και περισσότεροι νέοι αρχίζουν να ενδιαφέρονται για την υγεία τους, απορρίπτοντας τις αναποτελεσματικές κοινωνικές σχέσεις και επιδιώκοντας μια υψηλής ποιότητας ζωή.

4. Ανασυγκρότηση του συστήματος εμπιστοσύνης

Οι υποσχέσεις που γίνονται σε κοινωνικές εκδηλώσεις με αλκοόλ συχνά περιέχουν συναισθηματικά στοιχεία. Μετά την απαγόρευση του αλκοόλ, οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται ψύχραιμα και να παίρνουν λογικές αποφάσεις, κάτι που έχει θετική επίδραση στην αποκατάσταση της επιχειρηματικής ακεραιότητας και της κοινωνικής εμπιστοσύνης.

Έξι, συμπέρασμα: Αποχαιρετώντας τις κοινωνικές εκδηλώσεις με αλκοόλ, αγκαλιάζοντας μια καθαρή ζωή

Το αλκοόλ μπορεί να είναι μια διακόσμηση της ζωής, αλλά δεν πρέπει ποτέ να γίνει ο πρωταγωνιστής της. Όταν μάθουμε να αφήνουμε το ποτήρι αλκοόλ, ίσως μπορέσουμε να δούμε πραγματικά τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο γύρω μας.

Η "καταιγίδα απαγόρευσης αλκοόλ" του 2025 μπορεί να είναι η αρχή του αποχαιρετισμού μας στην παλιά κουλτούρα και της υποδοχής της νέας εποχής. Μας υπενθυμίζει:

Η υγεία είναι πιο σημαντική από την εικόνα

Η ειλικρίνεια είναι πιο πολύτιμη από την ικανότητα κατανάλωσης αλκοόλ

Η καθαρότητα είναι πιο ισχυρή από την μέθη

Εύχομαι να μπορέσουμε όλοι να βρούμε τον δικό μας δρόμο προς την καθαρότητα σε αυτήν την κοινωνική αλλαγή.