Ένα, τα ερείπια της Γάζας και ο καπνός του Ντονμπάς: ο στυγνός πυλώνας της ανθρώπινης πολιτισμού

Στις 31 Ιουλίου 2025, τα τελευταία δεδομένα που δημοσίευσε το τμήμα υγείας του ΟΗΕ δείχνουν ότι από την έκρηξη της νέας σειράς συγκρούσεων Ισραήλ-Παλαιστίνης τον Οκτώβριο του 2023, έχουν πεθάνει πάνω από 60.000 άνθρωποι στη Λωρίδα της Γάζας και σχεδόν 150.000 έχουν τραυματιστεί. Ταυτόχρονα, το υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις προκάλεσαν τον θάνατο 1.255 Ουκρανών στρατιωτών κατά τη διάρκεια ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης που διήρκεσε 24 ώρες, ενώ ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας έχει εισέλθει στο τέταρτο έτος του, με συνολικό αριθμό θανάτων που ξεπερνά το ένα εκατομμύριο και 40 εκατομμύρια εκτοπισμένα άτομα. Αυτοί οι δύο πόλεμοι, όπως δύο σπαθιά Δαμοκλή που κρέμονται πάνω από τα κεφάλια της ανθρωπότητας, έχουν ρίξει τον 21ο αιώνα σε ένα άνευ προηγουμένου σκοτεινό βάθος.

Όταν βλέπουμε φωτογραφίες παιδιών στη Γάζα που είναι κουλουριασμένα στα ερείπια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όταν βλέπουμε στα ειδησεογραφικά ρεπορτάζ χωριά του Ντονμπάς να ισοπεδώνονται από πυρά, όταν ακούμε σε διεθνείς συναντήσεις τους κενές «εκκλήσεις για ειρήνη» από ηγέτες χωρών, αναγκαζόμαστε να ρωτήσουμε: γιατί η ανθρώπινη πολιτισμός, παρά την υψηλή τεχνολογία, δεν μπορεί να απαλλαγεί από την κατάρα του πολέμου; Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι ότι πίσω από αυτούς τους πολέμους κρύβονται πιο βαθιές συνωμοσίες - η λεηλασία του κεφαλαίου, ο έλεγχος της ηγεμονίας, η ιδεολογική αντιπαράθεση και η συστηματική προδοσία της ειρήνης.

Δύο, η σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης: ο «αιώνιος πόλεμος» που ελέγχεται από το κεφάλαιο και την ηγεμονία

1. Ο στραγγαλισμός του κεφαλαίου: γιατί το Ισραήλ μπορεί να σφαγιάζει κατά βούληση;

Η σκληρή αλήθεια της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης δεν μπορεί να συνοψιστεί απλώς σε «θρησκευτικές αντιπαραθέσεις» ή «εδαφικές διαφορές». Σύμφωνα με τη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» που δημοσιεύθηκε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 30 Ιουλίου 2025, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα έχουν προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 60.000 Παλαιστινίων, και αυτός ο αριθμός συνεχίζει να αυξάνεται με ρυθμό εκατοντάδων ημερησίως. Ωστόσο, η στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ δεν έχει σταματήσει ποτέ. Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2025, η στρατιωτική βοήθεια που παρείχε η Αμερική στο Ισραήλ ανήλθε σε 35 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιπροσωπεύει το 12% του ετήσιου προϋπολογισμού στρατιωτικών δαπανών του. Πίσω από αυτήν την «χωρίς όρια υποστήριξη» κρύβεται η συμμαχία συμφερόντων του κεφαλαίου της Wall Street και του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος. Όπως αποκάλυψε η «Financial Times» στις 29 Ιουλίου, στον μεγαλύτερο κυβερνοεπίθεση στην ιστορία της Γαλλίας, ο κωδικός λογισμικού πυρηνικών όπλων που κλάπηκε ήταν η βασική περιουσία της αμερικανικής στρατιωτικής εταιρείας Lockheed Martin. Όταν ο πόλεμος γίνεται εργαλείο επέκτασης του κεφαλαίου, η ειρήνη υποβαθμίζεται σε ένα περιττό σύνθημα.

2. Οι φιλοδοξίες της ηγεμονίας: γιατί η Δύση απορρίπτει τη «λύση δύο κρατών»;

Η «λύση δύο κρατών» είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για την επίλυση του ζητήματος Ισραήλ-Παλαιστίνης, αλλά οι δυτικές χώρες την καθυστερούν επανειλημμένα. Στις 31 Ιουλίου 2025, ο ΟΗΕ ενέκρινε τη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης», επαναλαμβάνοντας ότι η Λωρίδα της Γάζας είναι αναπόσπαστο μέρος του Παλαιστινιακού κράτους, αλλά οι ΗΠΑ και το Ισραήλ αρνούνται να αποσυρθούν από τις κατεχόμενες περιοχές με την αιτιολογία των «αναγκών ασφαλείας». Πιο ειρωνικό είναι ότι όταν ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν ανακοίνωσε στις 28 Ιουλίου ότι θα αναγνωρίσει επίσημα το Παλαιστινιακό κράτος στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο, ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Ρούμπιο χαρακτήρισε αυτή την κίνηση «απερίσκεπτη» και απείλησε να ανακαλέσει την αντιπροσωπεία που συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Πίσω από αυτήν την διπλή στάθμιση κρύβεται η φιλοδοξία των ΗΠΑ για τους πόρους και τον γεωπολιτικό έλεγχο της Μέσης Ανατολής. Εάν το Ισραήλ καταλάβει τη Γάζα για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί όχι μόνο να ελέγξει τη στρατηγική διαδρομή της ανατολικής ακτής της Μεσογείου, αλλά και να εδραιώσει μόνιμα την λεηλασία των παλαιστινιακών εδαφών μέσω της «επέκτασης των οικισμών». Όπως επισημαίνει το «Global Finance», η υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ εξυπηρετεί ουσιαστικά τη διατήρηση του παγκόσμιου ηγεμονικού συστήματος.

3. Η αλήθεια της ανθρωπιστικής καταστροφής: ποιος καλύπτει τα εγκλήματα πολέμου;

Η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα έχει φτάσει στο «όριο κατάρρευσης». Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι από τον πληθυσμό των 2 εκατομμυρίων στη Γάζα, πάνω από το μισό αντιμετωπίζει απειλή πείνας, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής Χαν Γιούνις επιβιώνουν μοιράζοντας σάπιο ψωμί. Ωστόσο, η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας είναι απογοητευτική. Παρά το γεγονός ότι 142 από τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ έχουν αναγνωρίσει ή προγραμματίζουν να αναγνωρίσουν το Παλαιστινιακό κράτος, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης της Δύσης επιλέγουν να σιωπήσουν για τις θηριωδίες του Ισραήλ. Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι ότι οι διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ χρησιμοποιούν δακρυγόνα για να διώξουν τους Παλαιστίνιους που περιμένουν στην ουρά για τη διανομή προμηθειών. Αυτή η καταπάτηση της ανθρωπιστικής αξίας αποκαλύπτει την υποκριτική φύση των «δημοκρατικών αξιών» της Δύσης.

Τρία, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας: το «σύγχρονο εγχειρίδιο πολέμου» που έχει σκιστεί από γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις

1. Η απώλεια ελέγχου του πολέμου: γιατί η κατάπαυση του πυρός είναι μακριά;

Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο, μετατρέποντας σε έναν από τους πιο φονικούς πολέμους φθοράς του 21ου αιώνα. Οι αναφορές πολέμου της 30ης Ιουλίου 2025 δείχνουν ότι οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν πάνω από 3.800 drones, 5.100 καθοδηγούμενες βόμβες και 260 πυραύλους για να επιτεθούν σε γραμμές εφοδιασμού και κέντρα εκπαίδευσης στην Ουκρανία. Οι απώλειες των Ουκρανών στρατιωτών ξεπερνούν τις χίλιες ημερησίως, με την αποθήκη στρατευμάτων να είναι κάτω από 300.000, και ο χρόνος εκπαίδευσης των νέων στρατιωτών έχει μειωθεί σε 2 εβδομάδες. Η «τελευταία προθεσμία για κατάπαυση του πυρός» του πρώην προεδρικού υποψηφίου Τραμπ στις 8 Αυγούστου, όχι μόνο δεν κατάφερε να περιορίσει τις εχθροπραξίες, αλλά αντίθετα προκάλεσε τις ρωσικές δυνάμεις να επιταχύνουν την επίθεση στην πόλη των Κόκκινων Στρατιωτών. Όπως αναλύει η «China Daily», αυτός ο πόλεμος έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό την κατηγορία της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» και έχει εξελιχθεί σε μια μάχη για στρατηγικούς πόρους (όπως τα ορυκτά της δεξιάς όχθης του ποταμού Δνείπερου) μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Όταν ο πόλεμος γίνεται διαπραγματευτικό εργαλείο των μεγάλων δυνάμεων, η ζωή και ο θάνατος των απλών ανθρώπων γίνονται ασήμαντο κόστος.

2. Ο εορτασμός του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος: ποιος κερδίζει από τον πόλεμο;

Ο «αγώνας στρατιωτικής βοήθειας» στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας αποκαλύπτει την εξάρτηση των δυτικών χωρών από το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Στις 30 Ιουλίου 2025, 20 ευρωπαϊκές χώρες ξεκίνησαν ένα σχέδιο στρατιωτικής βοήθειας ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, με τη Γερμανία να σχεδιάζει την προμήθεια 1.000 «Leopard 2» τανκς, 3.000 «Puma» θωρακισμένων οχημάτων και συστημάτων κατά drones. Ωστόσο, αυτά τα όπλα απαιτούν 18 μήνες από την έγκριση έως την παράδοση, ενώ οι ημερήσιες απώλειες των Ουκρανών στρατιωτών έχουν ήδη ξεπεράσει τις χίλιες. Αυτή η παράλογη πραγματικότητα του «όπλα περιμένουν ανθρώπους» επιβεβαιώνει την κριτική της «New York Times»: ο πόλεμος έχει γίνει «μηχανή εκτύπωσης χρημάτων» για τις στρατιωτικές εταιρείες. Ταυτόχρονα, η ρωσική τακτική «καρουσέλ» (συνδυασμός πυρών και αεροπορικών επιθέσεων) έχει επιτύχει τοπικές νίκες στο πεδίο της μάχης, αλλά αποκαλύπτει επίσης την καθυστέρηση της στρατιωτικής της εκσυγχρονισμού. Όταν και οι δύο πλευρές είναι εθισμένες στο «να χρηματοδοτούν τον πόλεμο με τον πόλεμο», η ειρήνη γίνεται μια πολυτέλεια.

3. Η σκιά της ανθρωπιστικής καταστροφής: ποιος αγνοεί τα βάσανα των πολιτών;

Οι απώλειες πολιτών στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας είναι επίσης σοκαριστικές. Μέχρι τις 30 Ιουλίου 2025, η επίθεση στο παιδιατρικό νοσοκομείο του Κιέβου έχει προκαλέσει την ανάγκη θεραπείας χιλιάδων παιδιών, με τον εξοπλισμό του νοσοκομείου να έχει καταστραφεί και να αναγκάζει ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις να διακοπούν. Η UNICEF δεν έχει εκδώσει καμία δήλωση σχετικά με αυτό, ενώ η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού απλώς καλεί για «προστασία των ιατρικών εγκαταστάσεων». Αυτή η αδιαφορία για την ανθρωπιστική κρίση είναι παρόμοια με τη σιωπή της Δύσης στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης. Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι η «διπλή στάθμιση» της Αμερικής στο ζήτημα της Ουκρανίας: από τη μία πλευρά δηλώνει «υποστήριξη στην κυριαρχία της Ουκρανίας», ενώ από την άλλη επιτρέπει το Ισραήλ να διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα. Αυτή η ηθική παρακμή είναι μια καταπάτηση των ορίων του ανθρώπινου πολιτισμού.

Τέσσερα, ο δρόμος προς την ειρήνη: χρειαζόμαστε μια «παγκόσμια αφύπνιση»

1. Προώθηση της «λύσης δύο κρατών»: η μόνη λύση στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης

Για να τερματιστεί η σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, πρέπει να εφαρμοστεί η «λύση δύο κρατών». Η θέση της Γαλλίας και της Κίνας στη συνεδρίαση του ΟΗΕ στις 30 Ιουλίου δείχνει ότι η διεθνής κοινότητα έχει σχηματίσει ευρεία συναίνεση για τη «λύση δύο κρατών». Ωστόσο, η αντίσταση των ΗΠΑ και του Ισραήλ παραμένει μεγάλη. Για το λόγο αυτό, οι χώρες του παγκόσμιου νότου πρέπει να ενωθούν και να χρησιμοποιήσουν οικονομικές κυρώσεις, διπλωματική απομόνωση και άλλα μέσα για να αναγκάσουν το Ισραήλ να σταματήσει την κατοχή της Γάζας. Ταυτόχρονα, η διεθνής κοινότητα πρέπει να αυξήσει την ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους και να προωθήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να εγκρίνει ψηφίσματα που θα ενσωματώσουν τη «λύση δύο κρατών» στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.

2. Διακοπή του αγώνα στρατιωτικής βοήθειας: το σημείο καμπής του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας

Για να τελειώσει ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, πρέπει να κοπεί η «γραμμή τροφοδοσίας» του πολέμου. Οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να σταματήσουν τον αγώνα στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία και να προωθήσουν την οικονομική συνεργασία και την ενεργειακή ανασυγκρότηση. Η πρόταση «ενεργειακή συνεργασία + ασφάλεια τροφίμων» που προτάθηκε από την Κίνα στις 29 Ιουλίου παρέχει μια νέα προοπτική για την ανακούφιση της σύγκρουσης. Επιπλέον, η διεθνής κοινότητα πρέπει να δημιουργήσει έναν «μηχανισμό ευθύνης για εγκλήματα πολέμου» για να ερευνήσει και να επιβάλει κυρώσεις σε στρατιωτικές ενέργειες που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο, προκειμένου να αποτρέψει τους ενδεχόμενους εμπόρους πολέμου.

3. Απόρριψη του ελέγχου του κεφαλαίου: ανασυγκρότηση του παγκόσμιου διακυβερνητικού συστήματος

Για να αποτραπεί η επανάληψη του πολέμου, πρέπει να σπάσει το μονοπώλιο του κεφαλαίου και της ηγεμονίας. Οι χώρες του παγκόσμιου νότου πρέπει να ενωθούν για να αντισταθούν στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που κυριαρχούνται από τη Δύση (όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα) και να προωθήσουν την ίδρυση ενός πολυμερούς συστήματος που θα έχει στο επίκεντρο την δικαιοσύνη. Ταυτόχρονα, οι χώρες πρέπει να ενισχύσουν τη νομοθεσία κατά των μονοπωλίων, περιορίζοντας την παρέμβαση του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος στις κυβερνητικές αποφάσεις. Μόνο όταν η εξουσία επιστρέψει στον λαό, η ειρήνη θα έχει ελπίδα.

Πέντε, συμπέρασμα: η ειρήνη δεν είναι επιλογή, αλλά αναγκαία προϋπόθεση επιβίωσης

Η σκληρή πραγματικότητα της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης και του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας αποκαλύπτει το διπλό αδιέξοδο της ανθρώπινης πολιτισμού: από τη μία πλευρά, έχουμε τη τεχνολογική δύναμη να αλλάξουμε τον κόσμο; από την άλλη, είμαστε ανίκανοι να σταματήσουμε την πιο βασική ειρήνη. Όταν τα παιδιά της Γάζας κλαίνε στα ερείπια, όταν οι αγροί του Ντονμπάς γίνονται καμένη γη, όταν η διεθνής κοινότητα επιτρέπει τις θηριωδίες στο όνομα της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας», πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ειρήνη δεν είναι επιλογή, αλλά αναγκαία προϋπόθεση επιβίωσης.

Το καλοκαίρι του 2025, η αφύπνιση των χωρών του παγκόσμιου νότου έχει ήδη αρχίσει σιωπηλά. Η Γαλλία αναγνωρίζει το Παλαιστινιακό κράτος, η Κίνα μεσολαβεί για την κατάπαυση του πυρός Ρωσίας-Ουκρανίας, ο ΟΗΕ εγκρίνει τη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης»... Αυτές οι αδύναμες σπίθες θα συγκεντρωθούν τελικά για να φωτίσουν τον κόσμο. Κάθε ένας από εμάς είναι συμμετέχων σε αυτήν την «παγκόσμια αφύπνιση»: αντιστεκόμαστε στα πολεμικά αγαθά, υποστηρίζουμε ανθρωπιστικές οργανώσεις, διαδίδουμε την αλήθεια, προωθούμε την αλλαγή. Μόνο έτσι μπορούμε πραγματικά να τερματίσουμε τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης και τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, ώστε η ειρήνη να μην είναι απλώς ένα σύνθημα, αλλά το κοινό μέλλον της ανθρωπότητας.