Η οθόνη του κινητού φωτίστηκε ξαφνικά στη μέση της νύχτας, και η κυρία Λι έλαβε για άλλη μια φορά την εκτυφλωτική ειδοποίηση μεταφοράς χρημάτων - "250 γιουάν". Αυτή ήταν η 47η νυχτερινή "επίθεση" της κυρίας Γουάνγκ ως "τρίτου προσώπου" προς την αρχική σύζυγο. Όταν η κυρία Λι τελικά μήνυσε την κυρία Γουάνγκ στο δικαστήριο ζητώντας την επιστροφή σχεδόν 30.000 γιουάν που της είχε δωρίσει ο σύζυγός της, η κυρία Γουάνγκ στο δικαστήριο όχι μόνο δεν ένιωσε ντροπή, αλλά αντέτεινε με θυμό: "Εσύ δεν μπορείς να κρατήσεις τον άντρα σου υπό έλεγχο, φταίω εγώ;" Αυτή η σκηνή της παραλόγου αποκάλυψε την πιο γυμνή αλήθεια στο πεδίο της γάμου: όταν η ηθική γραμμή καταρρέει, το οπλοστάσιο του αδικημένου γεμίζει με τα πυρομαχικά της ταπείνωσης και της αντεπίθεσης.

1. Ψηφιακή ταπείνωση: Ψυχολογικός στραγγαλισμός πίσω από τον οικονομικό πόλεμο

Οι 47 νυχτερινές μεταφορές της κυρίας Γουάνγκ μπορούν να θεωρηθούν ως καλλιτεχνική πράξη: 250 γιουάν υπονοεί "δύο εκατοντάδες πέντε", 380 γιουάν έχει ομοιοκαταληξία με "τρεις οκτώ γυναίκες", 438 γιουάν σημαίνει "πέθανε τρεις οκτώ". Αυτοί οι γεμάτοι κακία αριθμοί έχουν ξεπεράσει κατά πολύ την κατηγορία των οικονομικών διαφορών και έχουν εξελιχθεί σε μια προσεκτικά σχεδιασμένη ψυχολογική εξόντωση. Όπως στην περίπτωση της Τσονγκκίνγκ, ο Σου έστειλε στην ερωμένη του Ραν 54 "520" κόκκινες σακούλες, κάθε αριθμός είναι ένα τριαντάφυλλο που καρφώνεται στην καρδιά της αρχικής συζύγου - επιδεικνύει τα αποτελέσματα της λεηλασίας και κοροϊδεύει την ανικανότητα του αποτυχημένου.

Αυτή η οικονομία της ταπείνωσης φτάνει στο αποκορύφωμά της στην περίπτωση του Σεντζέν: ο Τζια ξόδεψε 2,87 εκατομμύρια για να αγοράσει αυτοκίνητο και σπίτι για την τρίτη γυναίκα, με την σημείωση μεταφοράς να γράφει "Ταμείο αγάπης". Όταν η αρχική σύζυγος Λιν παρουσίασε αποδείξεις στο δικαστήριο, η Γιάνγκ αντέτεινε: "Αυτός μου ξοδεύει χρήματα γιατί αξίζω, εσύ;"

Η αλαζονεία των αδικημένων προέρχεται από την παραμορφωμένη αφήγηση των νικητών - αυτές εξωραΐζουν την εξωσυζυγική σχέση ως θρύλο του "αληθινού έρωτα που νικά τον κανονισμένο γάμο", χρησιμοποιώντας τις χρηματικές συναλλαγές για να καλύψουν την ουσία της συναισθηματικής λεηλασίας.

2. Λογική αντεπίθεσης: Το δηλητήριο που εκτοξεύεται από την ηθική κοιλάδα

Γιατί οι λεηλάτες είναι πάντα τόσο σίγουροι; Η κληρονομική διαμάχη στο Ζιγκόν αποκάλυψε το μυστικό: ο Ζαν, πριν πεθάνει, δώρισε όλη του την περιουσία στην τρίτη γυναίκα Τσεν, και όταν η αρχική σύζυγος Γουάνγκ τον κατηγόρησε, η Τσεν στο δικαστήριο δήλωσε: "Αυτή δεν φρόντισε τον άντρα της για είκοσι χρόνια, εγώ τον έκανα ευτυχισμένο σε τρεις μήνες!"

Αυτή η ποσοτική φόρμουλα εξόδων αλλοιώνει τις συναισθηματικές σχέσεις σε εμπορικές συναλλαγές - όταν αυτές μετατρέπουν τη σεξουαλική συντροφιά σε διατροφή, η ηθική ατέλεια αποκτά χρυσή άκρη "εργασιακού εισοδήματος".

Πιο παράδοξο είναι το μηχανισμό μεταφοράς ευθυνών. Στην περίπτωση του Σιάν, η κυρία Φαν, όταν αντιμετώπισε την απόφαση επιστροφής 1,71 εκατομμυρίων, φώναξε στο δικαστήριο: "Η γυναίκα του δεν μπορεί να καταλάβει καν τα βιβλία του μπαρ, άξιζε να εγκαταλειφθεί!"

Αυτή η λογική είναι σαν να κατηγορεί ο κλέφτης την τράπεζα ότι το χρηματοκιβώτιο δεν είναι αρκετά ανθεκτικό. Όταν ο δικαστής της Τσονγκκίνγκ ρώτησε την Ραν γιατί δέχτηκε μεταφορά χρημάτων από παντρεμένο άντρα, εκείνη δάκρυσε: "Είπε ότι η γυναίκα του είναι σεξουαλικά ψυχρή..." Στην αφήγηση της απιστίας, η αρχική σύζυγος πάντα παρουσιάζεται ως "μη επαρκές προϊόν", ενώ η τρίτη γυναίκα είναι η "υπηρεσία μετά την πώληση" που ενεργεί για το καλό του κόσμου.

3. Νομική λεπίδα: Σπάζοντας την ψευδαίσθηση του σιδερένιου τοίχου

Όταν η ηθική κριτική αποτυγχάνει, ο αστικός κώδικας γίνεται η τελευταία γραμμή άμυνας. Η απόφαση του δικαστηρίου του Ντάντουκου το 2024 είναι κλασική: ο Γουέι πλήρωσε 140.000 γιουάν στην τρίτη γυναίκα Τζαν για την αγορά σπιτιού, με σημείωση "κοινή επένδυση ακινήτων". Μετά το διαζύγιο, η Τζαν επέμεινε ότι ήταν "συνεργατική επιχείρηση", αλλά ο δικαστής διείσδυσε μέσα από τα λεκτικά παιχνίδια και έδειξε την ουσία - "Οποιαδήποτε μεταφορά περιουσίας που βασίζεται σε παραβίαση της υποχρέωσης πίστης είναι άκυρη". Αυτή η νομική χειρουργική λεπίδα αφαίρεσε με ακρίβεια τον καρκινικό ιστό της "θεωρίας της επένδυσης στην αγάπη".

Η απόφαση του δικαστηρίου του Σιζουί Σανγκ είναι ακόμα πιο σοφή: ο Ζαν Σαν υποστήριξε ότι η μεταφορά 690.000 γιουάν στην ερωμένη του Σιαοφέν ήταν "ιατρικό δάνειο", αλλά ο δικαστής από τα αρχεία του WeChat αποκάλυψε αμφίβολα μηνύματα που έλεγαν "Εγώ πληρώνω για την ενδοφλέβια θεραπεία της γυναίκας". Στην τελική απόφαση γράφτηκε: "Η δημόσια τάξη και τα ήθη δεν επιτρέπουν την προσβολή του χρήματος, οι ειδικοί αριθμοί μεταφοράς αναγνωρίζονται ως συναισθηματικές σχέσεις". Στη γραμμή άμυνας που οικοδομείται από τα άρθρα 153 και 1062 του αστικού κώδικα, είτε η "κληρονομική δωρεά" είτε η "συνεργατική επιχείρηση" θα αποκαλυφθούν χωρίς έλεος.

4. Διάσπαση του περιβάλλοντος: Ο δρόμος των αγκαθιών που χτίζεται με αξιοπρέπεια

Μετά την ήττα της, η κυρία Γουάνγκ συνέχισε να φωνάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: "Σου επιστρέφω 25.000, αγοράζω μόνιμα δικαιώματα χρήσης του άντρα σου!" Αυτή η φαινομενική επιδεικτικότητα κρύβει μια πιο βαθιά κοινωνική ασθένεια. Όταν μια έρευνα σε γωνία γνωριμιών έδειξε ότι το 68% των ανδρών πιστεύουν ότι "η ικανότητα να συντηρείς μια ερωμένη είναι ικανότητα", όταν η σαπίλα της αφήγησης των "επιτυχημένων ανδρών με τρεις ή τέσσερις συζύγους" αναβιώνει μέσω σύντομων βίντεο, η αλαζονεία των τρίτων γυναικών δεν είναι παρά κλινική έκφραση της πατριαρχικής δηλητηρίασης.

Η πραγματική διάσπαση αρχίζει με την αφύπνιση της αξιοπρέπειας. Στην περίπτωση του Χουάνγκσενγκ, η Χε έλαβε 105.000 γιουάν από την τρίτη γυναίκα και τα δώρισε όλα στο ίδρυμα κατά της ενδοοικογενειακής βίας: "Αυτά δεν είναι χρήματα, είναι η λύτρα της αξιοπρέπειας εκατομμυρίων νοικοκυρών". Ενώ η Λιν από το Σεντζέν, μετά τη νίκη της, ίδρυσε την "Ένωση Νομικής Υποστήριξης Αρχικών Συζύγων", χρησιμοποιώντας 2,68 εκατομμύρια γιουάν αποζημίωσης για να προσλάβει δικηγόρους για τις θιγόμενες αδελφές. Με τις πράξεις τους, κηρύσσουν: Στον πόλεμο άμυνας και επίθεσης του γάμου, ο νόμος δεν είναι ο τερματικός σταθμός, αλλά η αρχή της αντεπίθεσης της αξιοπρέπειας.

Το φως στη σκιά

Οι μεταφορές των 250 γιουάν που στέλνουν οι κυρίες Γουάνγκ στη μέση της νύχτας είναι σαν ένα διαγνωστικό μαχαίρι που καρφώνεται στη σύγχρονη γάμο - αποκαλύπτει την ασθένεια της ανθρώπινης απληστίας και ψευδαίσθησης, αλλά και απροσδόκητα εκθέτει τα νευρικά δίκτυα του νομικού συστήματος. Όταν η γυναίκα Ζου από την Τσονγκκίνγκ απλώσει τα 100.000 γιουάν που ανακτήθηκαν πάνω στο τραπέζι του δικαστηρίου, και η αρχική σύζυγος Λιν από το Σεντζέν φωτίσει τον φάρο βοήθειας με 2,68 εκατομμύρια γιουάν αποζημίωσης, οι αριθμοί που κάποτε γεννήθηκαν από την ταπείνωση, μετατρέπονται σε πανοπλία αξιοπρέπειας.

Η πολιορκία του γάμου δεν υπήρξε ποτέ ήρεμη, κάποιοι λεηλατούν στο όνομα της αγάπης, ενώ άλλοι πατούν την πίστη στο όνομα της ελευθερίας. Ωστόσο, σε κάθε απόφαση νίκης, χτυπά ο χρυσός παλμός του άρθρου 1062 του αστικού κώδικα; κάθε φορά που η αρχική σύζυγος στέκεται όρθια, επαναστατεί το βάρος της λέξης "σύζυγος". Αυτός ο πόλεμος χωρίς καπνό θα αποδείξει τελικά: όταν η νομική λεπίδα κόψει τις οικονομικές αλυσίδες, όταν οι σιωπηλές νοικοκυρές μεταμορφωθούν σε μαχητές της αξιοπρέπειας, οι πιο σφοδροί λεηλάτες θα πέσουν τελικά από το βάθρο τους κάτω από τον ήλιο.

Την ημέρα που τελείωσε η δίκη στο Σιάν, η κυρία Φαν έσκισε την επιταγή των 1,71 εκατομμυρίων έξω από το δικαστήριο: "Όλα για να αγοράσω φέρετρο για τη γυναίκα του!"

Μέσα στη βροχή από χαρτιά, η κυρία Γουάνγκ σκύβει και μαζεύει το μεγαλύτερο κομμάτι -

στην πίσω πλευρά είναι το άρθρο 1043 του αστικού κώδικα: "Οι σύζυγοι πρέπει να είναι πιστοί ο ένας στον άλλο και να σέβονται ο ένας τον άλλο."