Το πρωινό του ξενοδοχείου Hilton Longmen είναι πλούσιο και ποικιλόμορφο, με έναν μακρύ μπουφέ γεμάτο με διάφορες λιχουδιές. Φρέσκα κομμένα καρπούζια, φρούτα δράκου και ανανάς είναι τοποθετημένα σε πάγο, ενώ στην περιοχή του ψωμιού υπάρχουν τραγανές κρουασάν, ψωμάκια με βρώμη και ψωμάκια ανανά με γαλακτοκομικά, καθώς και φρέσκα σκόρδα. Στην περιοχή των ζεστών φαγητών, ο χυλός με αυγά και άπαχο κρέας βράζει αργά, ενώ δίπλα, ο μάστερ ετοιμάζει με επιδεξιότητα ρύζι, με φρέσκα κρεμμυδάκια, τραγανό τηγανητό σκόρδο και αρωματισμένο κιμά. Ο ήχος του ατμού από την καφετιέρα ακούγεται συνεχώς, και η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου καφέ γεμίζει το εστιατόριο. Η μικρή Μογκ και ο κύριος, αφού πήραν το φαγητό τους, διαπίστωσαν ότι οι θέσεις μέσα ήταν γεμάτες, οπότε πήραν τα πιάτα τους και κατευθύνθηκαν προς τον κήπο έξω από το εστιατόριο.

Ο κήπος είναι γεμάτος με πράσινο χορτάρι, με μερικές λευκές ομπρέλες να τον διακοσμούν. Στο βάθος, κάτω από τον μπλε ουρανό και τα λευκά σύννεφα, η επιφάνεια της πισίνας λάμπει, με μερικούς πρώιμους επισκέπτες να κολυμπούν. Η μικρή Μογκ και ο κύριος διάλεξαν μια θέση κοντά σε ένα παρτέρι, με το τραπέζι τους δίπλα σε μια ανθισμένη γιασεμί, με ευχάριστη μυρωδιά. Ο κύριος πήρε μια κουταλιά χυλού με αυγά και είπε: "Ο χυλός εδώ είναι πολύ κρεμώδης." Η μικρή Μογκ ετοιμαζόταν να απαντήσει, όταν είδε μια γυναίκα περίπου πενήντα ετών να σηκώνεται και να πλησιάζει προς το μέρος τους.

Η γυναίκα φορούσε ένα απλό βαμβακερό φόρεμα, με τα μαλλιά της απλά πιασμένα πίσω, και το πρόσωπό της είχε μια ελαφριά κούραση, αλλά τα μάτια της ήταν ήρεμα. "Συγγνώμη," είπε με μια ελαφριά συγγνώμη, "μπορείτε να μου προσέξετε λίγο το φαγητό; Πηγαίνω στην τουαλέτα." Η μικρή Μογκ έγνεψε γρήγορα: "Καμία πρόβλημα, πηγαίνετε." Στο τραπέζι της γυναίκας υπήρχε ένα μπολ λευκού χυλού, ένα πιάτο λαχανικών και μια μικρή μερίδα φρούτων, που φαίνονταν πολύ ελαφριά. Η μικρή Μογκ παρατήρησε ότι φορούσε ένα βραχιόλι από νεφρίτη, σε καλή κατάσταση, αλλά ο καρπός της φαινόταν πολύ λεπτός.

Μέσα σε τρία-πέντε λεπτά, η γυναίκα επέστρεψε. Ευχαρίστησε και ετοιμαζόταν να καθίσει, όταν ξαφνικά είδε την κάρτα δωματίου δίπλα στη μικρή Μογκ: "Είστε και οι δύο από την Γκουανγκζού;"

Έτσι, οι δύο άνοιξαν τη συζήτηση. Αποδείχθηκε ότι η γυναίκα ονομάζεται Τσεν, είναι από την περιοχή Γιουέξιου της Γκουανγκζού και πριν από τη συνταξιοδότηση ήταν καθηγήτρια γλώσσας σε γυμνάσιο. Έχει έρθει μόνη της στο Longmen και έχει μείνει πέντε μέρες, κυρίως επειδή η υγεία της δεν είναι καλή και ο γιατρός της πρότεινε να αλλάξει περιβάλλον για ανάρρωση.

"Η κόρη μου είναι στο εξωτερικό, ο σύζυγός μου έφυγε νωρίς," είπε η καθηγήτρια Τσεν, ανακατεύοντας απαλά τον χυλό της, "είμαι μόνη στο σπίτι και βαριέμαι, οπότε βγήκα να περπατήσω."

Η μικρή Μογκ παρατηρούσε προσεκτικά την καθηγήτρια Τσεν και παρατήρησε ότι, αν και ήταν καλοβαμμένη, τα μάτια της είχαν μια αδυναμία που δεν μπορούσε να κρυφτεί. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, έμαθε ότι η καθηγήτρια Τσεν είχε ήπια καρδιοπάθεια και, λόγω της χρόνιας αϋπνίας, δεν είχε καθόλου ενέργεια.

"Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές περιοχές στην Γκουανγκντόνγκ που είναι κατάλληλες για ανάρρωση," είπε η μικρή Μογκ με ενθουσιασμό, "πριν είχα πάει με τον σύζυγό μου σε ένα θέρετρο ιαματικών πηγών στο Τσονγκχουά, ο αέρας είναι καλός και έχει και ιαματικά λουτρά. Επίσης, στην περιοχή Νανκούνσσαν, υπάρχει μια ξενώνα πολύ ήσυχη, ο ιδιοκτήτης μαγειρεύει καθημερινά σπιτικά φαγητά, όλα τα λαχανικά είναι δικά του."

Η καθηγήτρια Τσεν άκουγε με ενδιαφέρον, ξεχνώντας να πιει τον χυλό της: "Αλήθεια; Μόνο εδώ ξέρω."

"Επίσης," η μικρή Μογκ συνέχισε με ενθουσιασμό, "στη Ζουχάι υπάρχει ένα θέρετρο ευεξίας, με παραδοσιακή ιατρική και φαρμακευτική διατροφή. Ένας συνάδελφός μου έμεινε εκεί μια εβδομάδα και είπε ότι ένιωσε πολύ καλύτερα."

Ο κύριος άκουγε με χαμόγελο, προσθέτοντας μερικές φορές. Ο ήλιος έπεφτε μέσα από τις ομπρέλες στο τραπέζι, και οι άνθρωποι στον κήπο ερχόντουσαν και έφευγαν, αλλά αυτοί οι δύο συζητούσαν με ενθουσιασμό. Η καθηγήτρια Τσεν έβγαλε το κινητό της και σημείωσε προσεκτικά μερικές από τις προτάσεις της μικρής Μογκ, ρωτώντας λεπτομέρειες για τη μεταφορά και τη διαμονή.

"Στην πραγματικότητα, και εγώ έχω συνταξιοδοτηθεί, οικονομικά τα πάω καλά," είπε η καθηγήτρια Τσεν με αναστεναγμό, "αλλά νιώθω πάντα κουρασμένη, οι γιατροί λένε ότι είναι θέμα διάθεσης. Η κόρη μου λέει πάντα ότι δεν ξέρω να χαλαρώνω, αλλά εγώ μόνη μου δεν ξέρω πώς να χαλαρώσω."

Η μικρή Μογκ καταλάβαινε και έγνεφε: "Γι' αυτό πρέπει να βγείτε και να περπατήσετε. Διαφορετικά περιβάλλοντα, διαφορετικοί άνθρωποι, η διάθεση του ατόμου θα είναι διαφορετική. Η μητέρα μου ήταν έτσι, πάντα βαριόταν στο σπίτι, αλλά μετά πήγε με φίλους σε μερικά ταξίδια και έγινε πολύ πιο ευτυχισμένη."

Η καθηγήτρια Τσεν σκέφτηκε και πήρε μια κουταλιά χυλού, ξαφνικά ρώτησε: "Εσείς οι δύο είστε πολύ ευτυχισμένοι, βγαίνετε μαζί και διασκεδάζετε."

Η μικρή Μογκ και ο κύριος αντάλλαξαν ένα χαμόγελο. Πράγματι, μετά από τόσα χρόνια γάμου, εξακολουθούν να διατηρούν τη συνήθεια να ταξιδεύουν τακτικά μαζί. Δεν πηγαίνουν πάντα σε μακρινούς ή πολυτελείς προορισμούς, μερικές φορές απλώς μένουν για μία ή δύο νύχτες κοντά, αλλάζουν περιβάλλον και μιλούν για τα συναισθήματά τους.

"Στην πραγματικότητα, η καλή διάθεση είναι πολύ σημαντική," είπε η μικρή Μογκ ειλικρινά, "έχω μια θεία που πριν δεν ήταν πολύ καλά, αλλά μετά γνώρισε μερικούς φίλους, πηγαίνουν καθημερινά για τσάι και πεζοπορία, και τώρα είναι πολύ ζωντανή."

Στα μάτια της καθηγήτριας Τσεν φάνηκε μια σπίθα επιθυμίας: "Θα ήθελα κι εγώ να βρω τέτοιες δραστηριότητες, αλλά νιώθω λίγο ντροπαλή μόνη."

"Δεν χρειάζεται να ντρέπεστε," ενθάρρυνε η μικρή Μογκ, "τώρα υπάρχουν πολλές ομάδες συνταξιούχων που ταξιδεύουν μαζί, θα προσέχω και αν δω καμία καλή ομάδα θα σας ενημερώσω."

Το πρωινό κράτησε σχεδόν μία ώρα, και τελικά η καθηγήτρια Τσεν ήθελε οπωσδήποτε να προσθέσει τη WeChat της μικρής Μογκ. "Σήμερα σας ευχαριστώ πολύ," είπε ειλικρινά, "όχι μόνο που μου προτείνατε τόσες πολλές καλές τοποθεσίες, αλλά και που μοιραστήκατε τόσες πολλές σκέψεις μαζί μου. Νομίζω ότι πρέπει να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου."

Η μικρή Μογκ παρατήρησε ότι η κούραση στο πρόσωπο της καθηγήτριας Τσεν φαινόταν να έχει μειωθεί, και τα μάτια της ήταν πολύ πιο φωτεινά, και ένιωσε μια αίσθηση ικανοποίησης.

Όταν έφυγαν από το εστιατόριο, ο κύριος είπε χαμηλόφωνα στη μικρή Μογκ: "Είσαι πολύ προσεκτική, μιλάς τόσο πολύ με τους άλλους."

Η μικρή Μογκ αγκάλιασε τον βραχίονα του κυρίου: "Όταν είδα την καθηγήτρια Τσεν, σκέφτηκα τη μητέρα μου. Όταν οι άνθρωποι γερνούν, μερικές φορές χρειάζονται περισσότερη φροντίδα και ενθάρρυνση. Επιπλέον, η καλή διάθεση πραγματικά βοηθά το σώμα, αυτό έχει επιστημονική βάση."

Το επόμενο πρωί, η μικρή Μογκ ξανασυνάντησε την καθηγήτρια Τσεν στο εστιατόριο. Με έκπληξη διαπίστωσε ότι η καθηγήτρια Τσεν είχε εμφανώς καλύτερη διάθεση σήμερα, όχι μόνο ζήτησε μια επιπλέον πιατέλα τηγανητών ζυμαρικών, αλλά και μοιράστηκε με τη μικρή Μογκ την εμπειρία της από το σπα του ξενοδοχείου την προηγούμενη νύχτα.

"Νομίζω ότι το κατάλαβα," είπε η καθηγήτρια Τσεν με χαμόγελο, "αφού η σύνταξή μου είναι αρκετή, η κόρη μου λέει πάντα να ξοδεύω χρήματα για τον εαυτό μου. Αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή σου και να βγαίνω κάθε μήνα για μερικές μέρες, ως θεραπεία για το σώμα και τη διάθεση."

Η μικρή Μογκ ένιωσε ειλικρινά χαρούμενη γι' αυτήν. Την ημέρα που έφευγαν, η καθηγήτρια Τσεν ήρθε ειδικά να τους αποχαιρετήσει και τους έδωσε ένα μικρό κουτί με τοπικά προϊόντα από κράνα: "Σας ευχαριστώ, όταν επιστρέψω στην Γκουανγκζού θα σας προσκαλέσω για τσάι."

Στο δρόμο της επιστροφής, η μικρή Μογκ κοίταξε το τοπίο που περνούσε από το παράθυρο και ξαφνικά είπε στον κύριο: "Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι χρειάζονται αλλαγές και εκπλήξεις, ανεξαρτήτως ηλικίας. Όπως η καθηγήτρια Τσεν, αλλάζοντας περιβάλλον και γνωρίζοντας περισσότερους ανθρώπους, η διάθεση του ατόμου θα γίνει φυσικά πιο φωτεινή."

Ο κύριος έγνεψε: "Ναι, γι' αυτό βγαίνουμε πάντα μαζί. Όπως και να έχει, το πιο σημαντικό είναι να είμαστε ευτυχισμένοι."

Η μικρή Μογκ γέλασε, θυμόμενη τα τελευταία λόγια της καθηγήτριας Τσεν: "Είπε ότι έχει ήδη προγραμματίσει να πάει στο Τσονγκχουά για ιαματικά λουτρά τον επόμενο μήνα και με ρώτησε αν θέλω να πάω μαζί."

"Τι της είπες;" ρώτησε ο κύριος με περιέργεια.

"Είπα ότι είναι καλή ιδέα, αφού μου αρέσουν τα ιαματικά λουτρά." Η μικρή Μογκ ανοιγοκλείνει τα μάτια της, "Αλλά φυσικά θα πάω μαζί σου."

Το αυτοκίνητο κινείται ομαλά στον αυτοκινητόδρομο, και η μικρή Μογκ σκέφτεται τις αλλαγές της καθηγήτριας Τσεν, νιώθοντας μια έντονη συγκίνηση. Αποδεικνύεται ότι μερικές φορές, η υγεία δεν εξαρτάται μόνο από τα φάρμακα και τις θεραπείες, αλλά και από την χαλάρωση και την ευχαρίστηση της ψυχής. Μια καλή διάθεση είναι καλύτερη από πολλές θεραπείες; μια τυχαία συνάντηση μπορεί να φέρει απροσδόκητες αλλαγές.

Κοιτάζοντας τα μακρινά βουνά, η μικρή Μογκ ένιωσε ξαφνικά ότι αυτό το ταξίδι στο Longmen δεν είχε μόνο προσφέρει ξεκούραση και χαλάρωση, αλλά και μια σπάνια κατανόηση και φιλία.