Στην ιστορία υπήρξε μια περίοδος κατά την οποία οι Ιάπωνες φασίστες κατέκτησαν το Βιετνάμ. Αυτή η περίοδος συνήθως καταγράφεται σχετικά συνοπτικά στα σχολικά βιβλία. Πώς οι Ιάπωνες προχώρησαν στην κατάληψη του Βιετνάμ και ποια ήταν τα εγκλήματα του ιαπωνικού στρατού.
Πλαίσιο και λόγοι
Η Ιαπωνία κατέκτησε το Βιετνάμ στο πλαίσιο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν υλοποιούσε στρατηγική επέκτασης στη Νοτιοανατολική Ασία. Αυτή η κατάληψη υπολογίζεται ότι διήρκεσε από τον Σεπτέμβριο του 1940 έως τον Αύγουστο του 1945, όταν η Ιαπωνία ήθελε να ελέγξει ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία για να εξασφαλίσει φυσικούς πόρους για τον πόλεμο, ιδιαίτερα πετρέλαιο, καουτσούκ και ορυκτά. Μετά την ήττα της Γαλλίας από τους Ναζί το 1940, η Ιαπωνία παρατήρησε ότι η αποικιακή κυβέρνηση της Γαλλίας στην Ινδοκίνα, συμπεριλαμβανομένου του Βιετνάμ μας, είχε γίνει αδύναμη και εύκολα καταληψίσιμη.
Τον Σεπτέμβριο του 1940, η Ιαπωνία υπέγραψε συμφωνία με την κυβέρνηση της Γαλλίας στην Ινδοκίνα, επιτρέποντας στον ιαπωνικό στρατό να σταθμεύσει στη Βόρεια Βιετνάμ. Η παρουσία των Ιαπώνων αρχικά θεωρήθηκε ως συνεργασία για την αποτροπή του στρατού της Δημοκρατίας της Κίνας. Αντιλαμβανόμενη την αδυναμία και την ανικανότητα της αποικιακής κυβέρνησης της Γαλλίας, η Ιαπωνία αποφάσισε να προχωρήσει σε πραξικόπημα, με το οποίο θα ελέγξει επίσημα ολόκληρη την Ινδοκίνα και θα ιδρύσει μια κυβέρνηση μαριονέτα.
Γιατί η Ιαπωνία ήθελε να καταλάβει το Βιετνάμ;
Διότι το Βιετνάμ μας διαθέτει πόρους που η Ιαπωνία επιθυμεί, όπως πετρέλαιο και καουτσούκ, καθώς η Ιαπωνία στερείται σημαντικών φυσικών πόρων όπως το πετρέλαιο και το καουτσούκ. Αυτά είναι απαραίτητα υλικά για τη βιομηχανία και τον στρατό. Η Ινδοκίνα είναι μια πλούσια σε πόρους περιοχή με φυτείες καουτσούκ και δυνητικά κοιτάσματα πετρελαίου, ιδιαίτερα στο Βιετνάμ μας. Διαθέτουμε επίσης πολλά πολύτιμα ορυκτά όπως κασσίτερο, βολφράμιο και άλλα μέταλλα. Η Ιαπωνία χρειάζεται αυτούς τους πόρους για να υποστηρίξει τη βιομηχανία άμυνάς της και το Βιετνάμ μας έχει μια εξαιρετική γεωγραφική θέση.
Το Βιετνάμ έχει στρατηγική θέση κατά μήκος της ακτής της Νοτιοανατολικής Ασίας. Αυτό βοηθά την Ιαπωνία να ελέγχει τις σημαντικές θαλάσσιες οδούς που προστατεύουν τις διαδρομές μεταφοράς πετρελαίου από τη Νοτιοανατολική Ασία προς την Ιαπωνία. Έτσι, ο έλεγχος του Βιετνάμ βοηθά την Ιαπωνία να επεκτείνει την επιρροή της στη Νοτιοανατολική Ασία, ελέγχοντας τους φυσικούς πόρους και την ακτογραμμή, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί μια ζώνη άμυνας κατά των συμμαχικών δυνάμεων.
Η κυβέρνηση μαριονέτα και ο πολιτικός έλεγχος
Πριν προχωρήσει επίσημα στο πραξικόπημα, η Ιαπωνία ενίσχυσε τις στρατιωτικές δυνάμεις της στην Ινδοκίνα, στέλνοντας περισσότερους στρατιώτες και σύγχρονα όπλα για να είναι έτοιμοι για επιθέσεις. Οι Ιάπωνες σχεδίασαν λεπτομερώς το πραξικόπημα, συμπεριλαμβανομένων επιθέσεων σε στρατιωτικές και διοικητικές εγκαταστάσεις της Γαλλίας και τη σύλληψη βασικών αξιωματούχων. Στις 16:00 της 9ης Μαρτίου 1945, εκπρόσωποι της Ιαπωνίας επισκέφθηκαν την έδρα του Γενικού Κυβερνήτη της Ινδοκίνας για να συζητήσουν και να προετοιμάσουν έγγραφα σχετικά με την προμήθεια ρυζιού από τη Γαλλία στην Ιαπωνία το 1945. Δύο ώρες αργότερα, οι Ιάπωνες εκπρόσωποι παρέδωσαν το τελεσίγραφο ότι η γαλλική κυβέρνηση έπρεπε να παραδώσει τον πλήρη έλεγχο της Ινδοκίνας στην Ιαπωνία και η Γαλλία έπρεπε να απαντήσει πριν από τις 21:00 της ίδιας ημέρας.
Μέχρι τις 21:20, η Γαλλία δεν είχε απαντήσει και η Ιαπωνία προχώρησε σε επίθεση. Οι Γάλλοι δεν προέβαλαν καμία αντίσταση, και οι Ιάπωνες κατέλαβαν γρήγορα την έδρα του Γενικού Κυβερνήτη της Ινδοκίνας, συλλαμβάνοντας τον Γενικό Κυβερνήτη και τους περισσότερους ανώτερους αξιωματούχους της αποικιακής Γαλλίας. Το απόγευμα της 10ης Μαρτίου, δηλαδή την επόμενη ημέρα, οι Γάλλοι παραδόθηκαν στους Ιάπωνες, οι οποίοι κατέλαβαν μεγάλες αστικές περιοχές όπως το Ανόι, το Χαϊφόνγκ, το Χουέ, το Σαϊγκόν και πολλές επαρχιακές πόλεις.
Οι γαλλικές στρατιωτικές μονάδες που είχαν οχυρωθεί στο Καμπούτ και σε ορισμένες περιοχές της Βόρειας Ινδοκίνας επίσης ηττήθηκαν, με ελάχιστους στρατιώτες να διαφεύγουν μέσω των συνόρων Βιετνάμ-Κίνας. Με αυτό το γεγονός, οι γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις διαλύθηκαν πλήρως, η αποικιακή κυβέρνηση της Γαλλίας παραδόθηκε, οι αξιωματούχοι είτε φυλακίστηκαν είτε έγιναν συνεργάτες των Ιαπώνων, και ολόκληρη η Ινδοκίνα έγινε επίσημα αποικία της Ιαπωνίας. Οι Ευρωπαίοι υπήκοοι, συμπεριλαμβανομένων των Γάλλων, επιτρεπόταν να διαμένουν μόνο σε πέντε περιοχές: το Ανόι, το Χουέ, το Νά Τρανγκ, το Ντα Λάτ και το Σαϊγκόν.
Επιπλέον, όταν κυκλοφορούσαν στους δρόμους, έπρεπε να φορούν περιβραχιόνιο με τη σημαία της χώρας προέλευσης. Ολόκληρη η Ινδοκίνα υπήρξε υπό καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα όποιος έβγαινε από τις πέντε παραπάνω περιοχές εκτός των καθορισμένων ωρών να συλλαμβάνεται. Μετά το πραξικόπημα της 9ης Μαρτίου 1945, η Ιαπωνία ίδρυσε μια κυβέρνηση μαριονέτα, η οποία είχε σκοπό να δημιουργήσει την εικόνα μιας φαινομενικά ανεξάρτητης διακυβέρνησης, αλλά στην πραγματικότητα παρέμενε υπό τον έλεγχο της Ιαπωνίας. Ποιος ήταν επικεφαλής αυτής της μαριονέτας κυβέρνησης;
Η κυβέρνηση μαριονέτα της Ιαπωνίας
Για να δημιουργήσει μια τέτοια εικόνα κυβέρνησης και να μειώσει την αντίσταση από τον λαό του Βιετνάμ, η Ιαπωνία ίδρυσε μια κυβέρνηση μαριονέτα υπό την ηγεσία του αυτοκράτορα Μπαο Ντάι. Ο αυτοκράτορας Μπαο Ντάι ήταν ο επικεφαλής αυτής της κυβέρνησης. Ο Μπαο Ντάι χρησιμοποιήθηκε από την Ιαπωνία ως σύμβολο της ανεξαρτησίας, αν και φέρει τον τίτλο του βασιλιά μιας ανεξάρτητης χώρας, στην πραγματικότητα δεν είχε καμία εξουσία. Η κυβέρνηση μαριονέτα οργανώθηκε επίσης με υπουργεία και τμήματα παρόμοια με εκείνα μιας πλήρους κυβέρνησης, με υπουργεία όπως το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Άμυνας και άλλες διοικητικές υπηρεσίες.
Παρά την ύπαρξη υπουργείων και διοικητικών υπηρεσιών, όλες οι σημαντικές αποφάσεις ελέγχονταν και καθορίζονταν από τους Ιάπωνες. Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης μαριονέτας εκτελούσαν μόνο διοικητικά καθήκοντα και ακολουθούσαν τις εντολές των Ιαπώνων. Εν τω μεταξύ, ο ιαπωνικός στρατός διατηρούσε τον κύριο ρόλο στον έλεγχο της ασφάλειας και της τάξης, οι τοπικές στρατιωτικές δυνάμεις της κυβέρνησης μαριονέτας, αν υπήρχαν, είχαν μόνο υποστηρικτικό ρόλο για τον ιαπωνικό στρατό. Δεν σταμάτησε εκεί, στις 17 Απριλίου 1945, η κυβέρνηση του Τραν Τρονγκ Κιμ ιδρύθηκε επίσημα υπό την διορισμένη εξουσία του αυτοκράτορα Μπαο Ντάι και φυσικά με τη συμφωνία και υποστήριξη της Ιαπωνίας.
Ο Τραν Τρονγκ Κιμ ήταν ένας αναγνωρισμένος λόγιος που έγραψε την Ιστορία του Βιετνάμ και προσκλήθηκε να γίνει Πρωθυπουργός. Η δομή της κυβέρνησης του Τραν Τρονγκ Κιμ περιλάμβανε πολλούς διακεκριμένους διανοούμενους και αξιωματούχους, με σκοπό να δημιουργήσει την εικόνα μιας κυβέρνησης που φαινόταν ανεξάρτητη και ικανή στη διαχείριση. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση του Τραν Τρονγκ Κιμ δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει πολλές μεγάλες μεταρρυθμίσεις, καθώς εξακολουθούσε να ελέγχεται αυστηρά από την Ιαπωνία, και οι σημαντικές αποφάσεις σχετικά με την πολιτική, την οικονομία και τη στρατιωτική στρατηγική έπρεπε να περάσουν μέσω της Ιαπωνίας, και αυτή η κυβέρνηση υπήρξε μόνο για μικρό χρονικό διάστημα, από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο του 1945. Μετά την παράδοση της Ιαπωνίας στους Συμμάχους τον Αύγουστο του 1945, αυτή η κυβέρνηση κατέρρευσε γρήγορα.
Οικονομική πολιτική και εκμετάλλευση πόρων
Η Ιαπωνία προχώρησε σε σφοδρή εκμετάλλευση και εκμετάλλευση της Ινδοκίνας. Εφάρμοσαν πολιτική συγκέντρωσης ρυζιού και άλλων γεωργικών προϊόντων για να καλύψουν τις ανάγκες του πολέμου. Αυτό οδήγησε σε σοβαρή πείνα το 1945, προκαλώντας το θάνατο περίπου 2 εκατομμυρίων Βιετναμέζων. Οι Ιάπωνες επίσης ενίσχυσαν την εκμετάλλευση ορυκτών όπως κασσίτερος, βολφράμιο και άλλα πολύτιμα μέταλλα για να υποστηρίξουν τη βιομηχανία άμυνάς τους. Η Ιαπωνία εξέδωσε επίσης δικά της χαρτονομίσματα και επέβαλε ένα κλειστό οικονομικό σύστημα για να ελέγξει την αγορά και τα οικονομικά στο Βιετνάμ.
Επιπλέον, η Ιαπωνία ανέπτυξε στρατεύματα σε όλες τις μεγάλες πόλεις και τις αγροτικές περιοχές για να διασφαλίσει την ασφάλεια και να καταστείλει τις αντιστασιακές κινήσεις. Οι Βιετναμέζοι πολίτες αναγκάστηκαν να εργάζονται σε στρατιωτικά έργα, να εργάζονται στις σιδηροδρομικές γραμμές, να εργάζονται σε εργοστάσια παραγωγής όπλων, με πολύ σκληρές και δύσκολες συνθήκες εργασίας που προκάλεσαν πολλές δυσκολίες στους εργαζόμενους.
Πολιτική πολιτισμού και κοινωνίας
Εν τω μεταξύ, οι Ιάπωνες εφάρμοσαν ισχυρή πολιτική προπαγάνδας για να δημιουργήσουν την εικόνα της Μεγάλης Ανατολικής Ασίας με το μήνυμα της ενότητας των ανατολικών λαών υπό την ηγεσία της Ιαπωνίας, μια παραπλανητική έννοια που προήλθε από την αντίθεση στον αποικισμό των δυτικών χωρών στην Ασία. Οι Ιάπωνες προπαγάνδιζαν ότι ήθελαν να απελευθερώσουν τις ασιατικές χώρες από τον έλεγχο των δυτικών αυτοκρατοριών, αλλά στην πραγματικότητα, οι Ιάπωνες ήταν αυτοί που τώρα ελέγχουν. Η περιοχή της Μεγάλης Ανατολικής Ασίας περιλαμβάνει την Ιαπωνία, τη Μαντζουρία, η οποία είναι σήμερα μέρος της Κίνας.
Η Κίνα, η Κορέα, η Ταϊβάν, το Βιετνάμ, η Καμπότζη, το Λάος, η Ταϊλάνδη, η Μιανμάρ (γνωστή και ως Βιρμανία), η Μαλαισία, η Σιγκαπούρη, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες και ένα μέρος του Ινδικού Ωκεανού σύμφωνα με το σχέδιο της Ιαπωνίας. Η Ιαπωνία προσπάθησε να ιδρύσει κυβερνήσεις μαριονέτες ή πολιτικές συμμαχίες με αυτές τις χώρες για να διατηρήσει τον έλεγχο και να εκμεταλλευτεί τους πόρους προς όφελος της Ιαπωνίας. Η Ιαπωνία άλλαξε επίσης το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, διδάσκοντας την ιαπωνική γλώσσα και εισάγοντας την ιαπωνική κουλτούρα στα σχολεία. Η Ιαπωνία ελέγχει επίσης αυστηρά τα μέσα ενημέρωσης και τις εκδόσεις για να αποτρέψει τη διάδοση πληροφοριών που αντιτίθενται και τις αντιστασιακές κινήσεις.
Οι πολιτικές εκμετάλλευσης πόρων και συγκέντρωσης ρυζιού οδήγησαν σε οικονομική κρίση και, το πιο οδυνηρό, προκάλεσαν σοβαρή πείνα το 1945 για τον λαό μας. Η σφοδρή και καταπιεστική διακυβέρνηση της Ιαπωνίας αύξησε την οργή του λαού, ενθαρρύνοντας τις αντιστασιακές κινήσεις, ιδιαίτερα το Βιετ Μινχ υπό την ηγεσία του Χο Τσι Μινχ. Μετά την παράδοση της Ιαπωνίας στους Συμμάχους τον Αύγουστο του 1945, το Βιετ Μινχ γρήγορα κατέλαβε την εξουσία και κήρυξε την ανεξαρτησία του Βιετνάμ στις 2 Σεπτεμβρίου 1945, ανοίγοντας μια νέα εποχή για το έθνος μας.